"Με την παρατήρηση φτάνεις στη γνώση
αλλά και κάποια γνώση χρειάζεται για να παρατηρείς"
Bertolt Brecht
Ο γονιός γίνεται γονιός προγραμματισμένα ή και ξαφνικά. Το άγχος της ανάπτυξης του παιδιού αλλά και της διαπαιδαγώγησης τον διακατέχει από τη στιγμή της γνώσης ότι υπάρχει μια εγκυμοσύνη.
Όλο αυτό το άγχος μπορεί να καταλαγιάσει και να γίνει εποικοδομητικό εάν αρχίσει η διαδικασία της σωστής, οργανωμένης και «προστατευμένης» γνώσης.
Λέγοντας προστατευμένη εννοούμε τη γνώση που θα λάβει από επιστημονική βιβλιογραφία από συμβουλευτική με κάποιον ειδικό από συγκεκριμένες σελίδες στο διαδίκτυο πάντα όμως φιλτράροντας και προσαρμόζοντας τα στοιχεία αυτά στην προσωπικότητα και των δυο γονέων αλλά και στις αρχές της οικογένειας.
Αυτή η γνώση δίνει στοιχεία για την μετέπειτα τέχνη της παρατήρησης του παιδιού.
Προσοχή όμως παρατήρηση σε λογικά πλαίσια όχι κάτω από το μεγεθυντικό φακό και χωρίς ανάσα.
Τα αναπτυξιακά ορόσημα βοηθάνε σαν πρωταρχικό στάδιο στην παρατήρηση του παιδιού.
Βοηθάνε στην κατανόηση των σταδίων που μπορεί να περάσει ένα παιδί τυπικής ανάπτυξης, τι να περιμένουμε, πάνω σε τι το βοηθάμε να αναπτυχθεί, τι παιχνίδια θα του αγοράσουμε αλλά ακόμα και με ποιο τρόπο θα παίξουμε, θα επικοινωνήσουμε και θα μιλήσουμε μαζί του.
Εκτός από την παρατήρηση που γίνεται πάνω στα στάδια ανάπτυξης του παιδιού σημαντικό στοιχείο και ρόλο παίζει το πώς οι ίδιοι οι γονείς επικοινωνούν και αλληλεπιδρούν με το παιδί. Η αυτοπαρατήρηση δηλαδή των δικών τους επικοινωνιακών δεξιοτήτων, ο ρόλος τους ως γονείς και τι αλλαγές χρειάζονται να γίνουν για να διευκολύνουν την ανάπτυξη της επικοινωνίας και του λόγου των παιδιών τους.
Αυτός που γνωρίζει, κατανοεί και παρατηρεί περισσότερο μπορεί και να κάνει τις πρώτες αλλαγές πιο εύκολα σε σύγκριση με αυτόν που δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα.
Ο βομβαρδισμός λόγου, χωρίς να δίνεται ιδιαίτερος χώρος και χρόνος στο παιδί να ανταποκριθεί, φαίνεται να έχει κυρίως αρνητικά αποτελέσματα. Ο γονιός που αντί να τρέχει το παιδί του από εδώ και από εκεί, χωρίς να είναι ο «δάσκαλος» αλλά ούτε και ένας «κλόουν», αλλά παρατηρεί και ακούει το παιδί του, το ακολουθεί και προσαρμόζεται πάνω σε αυτό φαίνεται να παρέχει μία πιο ουσιαστική επικοινωνιακή σχέση μαζί του.
Στην επικοινωνία χρειάζεται να είμαστε σε μία ισορροπία ανεξάρτητα από ποιος είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος.
Ο διάλογος είναι σαν μία τραμπάλα όπου μια ο ένας μια ο άλλος ανεβοκατεβαίνουν και περνάνε και οι δύο καλά!
Το ίδιο είναι και η επικοινωνία. Έτσι το παιδί μαθαίνει μέσα από ισορροπημένες σχέσεις τόσο να αναπτύσσει τις επικοινωνιακές δεξιότητες, το λεξιλόγιο του, τις δεξιότητες που χρειάζεται για να αναπτυχθεί ως προσωπικότητα (συναισθηματικά, γνωστικά, κινητικά, κοινωνικά).
Υιοθετώντας μία ολιστική προσέγγιση (λαμβάνοντας το παιδί ως μία ανεξάρτητη προσωπικότητα και όχι ως «κτήμα» μας) τα παιδιά μεγαλώνουν με ασφάλεια, με δικά τους ενδιαφέροντα και προλαμβάνουμε πιθανές αναπτυξιακές δυσκολίες.
Στόχος της ομάδας μας είναι να μπορέσουμε να προσφέρουμε στους γονείς πρωταρχικά αυτή τη γνώση έτσι ώστε μέσω της παρατήρησης να μπορέσουν να προσφέρουν στα παιδιά τους ποιοτικές δραστηριότητες, διασκέδαση και ως τελικό αποτέλεσμα τις γνώσεις για μία ολοκληρωμένη ανάπτυξη.
Μείνετε κοντά μας…